อ้ายอยากสิถามว่าเป็นหยัง
เป็นหยังคือถิ่มอ้ายไป
อู้บ่ว่ามันเสียใจฮ้องไห้
จนบ่กล้าไปฮักไผ
ถ้าถามว่าอ้ายโอเคบ่
อ้ายโอเคบ่ได้เคียดให้เจ้าเลย
บ่เคยเอาเจ้าไปเปรียบเปรยกับไผ
เจ้ายังเป็นที่หนึ่งในใจ
ลมพายุพัดมา
กระโหมกระหน่ำอยู่กลางใจของอ้าย
ทั้งถ่า ทั้งไห้ อยากสิได้เจ้าคืนมา
ให้เป็นดังเก่า
นี่กะเข้าหน้าแล้ง อ้ายยังนั่งถ่าคำแพง
แดดมันเผา จนผิวมันแดงเบิ่งบ่ได้
เข้าเดือนเจ็ดฝนมันกะตกลงใส่
ไหลฮอดหน้าหนาว กะยังบ่มีคนโอบกอด
ซุค่ำคืนอ้ายยังคงถ่ายังรอ
มื้อใด๋ละน้ออีน้องสิคืนมาหา
หน้าอ้ายเศร้ามันเจ็บมันปวดมีน้ำตา
ที่คอยถ่าอยู่ทุกสามฤดูกาล
ลมพายุพัดมา
กระโหมกระหน่ำอยู่กลางใจของอ้าย
ทั้งถ่า ทั้งไห้ อยากสิได้เจ้าคืนมา
ให้เป็นดังเก่า
นี่กะเข้าหน้าแล้ง อ้ายยังนั่งถ่าคำแพง
แดดมันเผา จนผิวมันแดงเบิ่งบ่ได้
เข้าเดือนเจ็ดฝนมันกะตกลงใส่
ไหลฮอดหน้าหนาว กะยังบ่มีคนโอบกอด
ซุค่ำคืนอ้ายยังคงถ่ายังรอ
มื้อใด๋ละน้ออีน้องสิคืนมาหา
หน้าอ้ายเศร้ามันเจ็บมันปวดมีน้ำตา
ที่คอยถ่าอยู่ทุกสามฤดูกาล
ซุค่ำคืนอ้ายยังคงถ่ายังรอ
มื้อใด๋ละน้ออีน้องสิคืนมาหา
หน้าอ้ายเศร้ามันเจ็บมันปวดมีน้ำตา
ที่คอยถ่าอยู่ทุกสามฤดูกาล